Pazar akşamı çok güzeldi....Annem, babam, ben-Özgü Teyzem ve Berk, Pınar Teyzem, Enes Amcam, Ali Kerem- Elif Teyzem ve Serkan Amcam hep birlikteydik...Özgü teyzem bize çok güzel mamalar hazırlamış yorulmuş... Berkle çok güzel oynadık...Çok güzel anlaşıyoruz, herkesle o kadar güzel oyanamıyorum ama Berkle çok güzel oynuyorum...Benimle oyuncaklarını da paylaşıyo hem..ben düşünce hemen kaldırıyo beni tutup...Özgü teyzem beni çekiştiriken görünce Berkin beni ittiğini sandı oysa ki Berk beni yerden kaldırmaya çalışıyodu..ve kendini çok güzel anlattı:
Özgü: Berkçim ama Zeynepi itme, o küçük, düşer...
Berk: I-ııı! Anne Zeyno düş, ben tut....
Berk, arabasına binince beni arkamdan itiyo...ben de onu itiyorum..birlikte koşup ortalığı dağıtıyoruz bol bol:)))
Gece 10 gibi biz tam evi darmadağınık hale getirmişken Sema Teyzeyle Yılmaz Amca geldi!!!!! O sırada evdeki manzara şöyleydi:
Sofrada bi sürü yemek, masada Elif Teyze, Pınar Teyze, Özgü Teyze ve annem dedikodu yapıyolar... Babam, Serkan Amca, Enes Amca koltuklara yayılmış sohbeti koyultmuşlar....Ben Berkle evde ne kadar oyuncak varsa hepsini salona saçmışım...Ali Kerem yan bölümde bi koltukta kestiriyo mışıl mışıl ve gülümseyerek.... Her kafadan bi ses...gülüşmeler...takılmalar....ayyy yapma Zeyneep diye bağırmalar, Berkin bana sürekli Zeynoooooooooo diye seslenmesi....İtalyan aileleri gibiyiz:)))Sanırım Sema Teyzeyle Yılmaz Amca şok geçirmişlerdir evin halini görünce:)))
Annem şu anki halerine bakınca bundan 10 seneki hallerini düşünüp duygulanıyor....Bu evde kaç kere hep birlikte kaldık, yemekler hazırladık, dedikodu yaptık, ağladık, güldük....ve şimdi çocuklarımız koşturuyor ortalıkta diye...Koşamayanlar mışıldıyor....ama aramıza katılması yakındır....Ama bir kişi eksiğiz, bu takıma bi dördüncü lazım...Bilmem anlatabildim mi:)))
